Buffels en varkens offeren - Reisverslag uit Rantepao, Indonesië van Lisanne Lely - WaarBenJij.nu Buffels en varkens offeren - Reisverslag uit Rantepao, Indonesië van Lisanne Lely - WaarBenJij.nu

Buffels en varkens offeren

Door: LisanneinIndonesie

Blijf op de hoogte en volg Lisanne

21 Maart 2011 | Indonesië, Rantepao

Lieve allemaal!

Ik wilde een paar dagen geleden een reisverslag typen, ik was druk bezig, ook nog eens foto's uploaden, valt de stroom uit!! GRRRR alles voor niks. Gelukkig is waarbenjij.nu zo slim om wat je typed op te slaan!

Afgelopen week hadden de kinderen toetsweek. Dus ik ging maandag helpen met leren en wiskunde geven en ik weet niet hoe ik het doe maar ik krijg altijd pen op mn armen/benen, dus een paar jongens er 'per ongeluk' een streepje bij zetten. Het eindigde met: Lisanne helemaal onder de penstrepen, Nelki een snorretje en Tandi een snorretje en een baard.. Toen ben ik maar gaan douchen en met moeite alle pen van me afgekregen! haha. 's avonds hebben we 'Take the Lead' gekeken. Nice!
De volgende dag moest ik toch echt maar een ticket gaan boeken want ik ga al heel gauw hier weg.. Dus ik naar Metro busreizen ofzo. Manaek had gezegd dat ik daar wel een ticket kon boeken. Nou dat kon ook wel, maar via een mannetje die mijn gegevens via de telefoon aan iemand doorgaf en wat tijden door elkaar opschreef en wat ik dacht dat het vluchtnummer was was de prijs. (hier schrijf/zeg je de laatste 3 nullen van een bedrag vaak niet). Ik vond het VERSCHRIKKELIJK! ik vertrouwde die vent voor geen meter, hij zat er een beetje nonchalant bij en, getver! En ik moest hem ook nog eens cash gaan betalen! Dus hij zei: okee ik heb voor je geboekt. Ik: Wat! Maar dat wist ik niet, ik dacht dat je alleen info gaf, cancel het maar weer ik heb me bedacht.
Toen gingen Isha en ik naar de markt om nieuwe lakens voor de kinderen te kopen, want die zijn echt te ranzig voor woorden. Als afscheidscadeautje. (Als je wil sponseren is dat heel erg welkom!! maar dat zal ik aan t eind van mn bericht wel even allemaal duidelijk zeggen)
De markt is daar ietsje anders dan in Nederland. Iedereen zit hutjemutje op elkaar met al zn spullen uitgestald en er zit iemand om te verkopen tussen de spullen, zonder schoenen natuurlijk. Je, Isha in diet geval, vraagt of ze lakens hebben, en dan de goede maat, en hoeveel. Nou vaak niet meer dan 3, vaak ook niet de goede maat, en vaak zijn ze vies.. Uiteindelijk op de markt voor 11 kinderen en Ditha lakens gekocht voor allemaal verschillende prijzen. Teon maar terug naar Rantepao en daar gegeten, het was inmiddels al 2 uur, en ontbijt is altijd om 6 uur.
Ik kreeg een kippenvleugel, maar daar zit niet echt vlees aan hier.. beetje jammer.
Toen moesten we nog 7 lakens vinden, op het marktje in Rantepao maar gaan zoeken, en jawel! Bij 2 kraampjes de rest gekocht!! Toen maar gauw terug naar Bua, want het was onderhand al 4 uur!
Maar ik had nogsteeds geen ticket, dus ik maar weer op internet proberen. Eindelijk lijkt het te werken, alles ingevuld... Site loopt vast, okee dat kan hier, nog een keer, loopt de site weer vas, nog een paar keer maar steeds op hetzelfde moment liep de site vast! Dus uiteindelijk mama maar gesmst of zij misschien kon proberen. Mama kwam natuurlijk veel verder met boeken, maar zelfs in Nederland lukte het niet! Wat blijkt: Lion Air heeft op de site staan dat het Visa accepteerd, maar helaas doen ze dat dus stiekem toch niet..
Ik helemaal boos en geirriteerd terug naar t huis.
Maar toen ik aankwam waren alle kinderen benieuwd wat ik had gedaan en waarom ik zoveel tassen bij me had en ze wilden weten wat er in zat, dus dat maakte me wel wat vrolijker. Heb ze nog niet laten zien wat er in de tassen zat.
Toen de kids aan t huiswerk gezet, hadden ze natuurlijk nog niet gedaan want ik was er niet om te zeggen dat dat moest. En toen belde Maaike me! Even gezellig gekletst en haar stem gehoord, was fijn na zo'n rotdag.

De volgende ochtend maar weer op internet gegaan en dan maar een duur ticket boeken via een andere maatschappij.. Gelukkig was Kim online en vertelde me dat ik misschien ATM kan gebruiken, dat is een ticket boeken en dan bij de bank betalen. En.. Dat lukte!! Ik was gelijk helemaal vrolijk! Binnen 3 uur moest ik betalen, okido geen problemo! Ik naar de bank, blijkt dat ik eigenlijk een indonesische pinpas nodig had. Hihi, gelukkig was het bankdametje zo aardig om mij het geld cash aan haar te laten geven en dat zij het dan van haar rekening betaalde. Toen ik terugwas in t huis ging het echt ENORM hard regenen, zo hard dat het door de muur van Ditha's en mijn kamer kwam, en jawel, precies tegen die muur staat mijn bed.. Gelukkig hadden we het enigsinds optijd door en hebben we mn bed aan de kant geschoven..
Door de regen was er beneden ook een plas water gekomen, net een laagje van een paar centimeter, dus wat jongens gingen daar slidings maken en als een pinguin op hun buik over de vloer glijden, erg leuk om te zien!
Eind van de dag liepen er twee blanken langs (voor het eerst!) dus DItha met haar gekke hoofd ze roepen, de kids natuurlijk meedoen. Ze kwamen terug, Charlie en Solaine uit Frankrijk, waren al 5 maanden oppad en gingen over 10 dagen weer naar huis. Ze waren net bij een begrafenis ceremonie geweest, we hebben lekker gekletst en charlie heeft flink met de jongens gespeeld, vonden ze geweldig! Ze vertelde dat ze morgen weer gingen omdat dan de buffels en varkens geofferd worden. Dus ik zei, oh leuk ik ga denk ik ook wel!
Volgende ochtend was Irma ziek, helemaal opgezwollen gezichtje en overal jeuk, alergisch voor de vis van gistermiddag. Arm kind, dus ik Manaek bellen dat ze met Irma naar de dokter moest, wat ik ging naar de begrafenis ceremonie!
Toen ik daar aankwam waren de Fransen er al en er was al 1 buffel geslacht en die waren ze nu aan het uit elkaar halen.
Ongeveer een uur later werden er nog eens 4 buffels geofferd. En dat gaat ongeveer zo:
Een buffel wordt vastgehouden met een ring door zn neus, zo wordt zn kop omhoog getrokken en slaat iemand met een super scherp mes zn keel door, dan spuit het bloed eruit, loopt hij even te wankelen voor zo'n 5 a 10 seconde en valt hij op de grond, schokt nog wat na en is dan dood. ik heb wat smakelijke foto's op mn facebook gezet, dan kan je het zien. Heb ook wat filmpjes gemaakt! die maar niet op facebook..
Ik vond het helemaal niet erg om te zien, natuurlijk wel heel zielig voor die beesten en een beetje gek dat er 5 buffels en zo'n 20 varkens geslacht worden omdat er iemand overleden is, maarja zo gaat dat hier. En de beesten zijn best snel dood dus t is opzich een goede methode. Maar hoe ze dan bereid worden, gewoon op de grond, modder, soms ligt er een zeil of wat bananenbladeren onder. Het vlees wordt even afgespoeld voor het de pan in gaat, en dan koken maar dat buffelvlees. Braden doen ze niet.
3 uur na de eesrte slachting gingen we lunchen, varkensvlees en buffel. Ja die leefden net nog, en nu eet ik het. Het varken was gemarineerd dus dat was heerlijk. maar de buffel was gekookt en smaakte precies zoals het rook, vond ik toch niet helemaal fijn dus daar na 3 happen mee gestopt.
Toen nog even wat rondgelopen en maar weer teruggegaan, we hadden ook mee kunnen lopen met de kist naar de stonegrave brengen, maar ik was al zo'n 5 uur op die ceremonie. Kom ik terug, blijken er wat kinderen naar de ceremonie te zijn want het was de oma vn Naldi en Kevin! Damn was ik toch maar gebleven!
Die nacht wakker geworden van verschrikkelijke buikpijn.. Ik denk dat het de buffel is.. de volgende dag de hele ochtend geslapen daarna alleen maar een beetje op de bank gezeten. 's middags maar pocahontas gaan kijken want ik verveelde me, nauwelijks gegeten en vroeg naar bed gegaan.
Volgende dag was het nog lang niet over, wel een boterhammetje ontbeten maar daarna weer gaan slapen. Daarna ging het wel beter dus ging ik op internet, maar helaas de stroom viel uit.. Alles voor niks!
Toen eind van de dag Titanic gaan kijken, geleend van de buren. Maar bij elke kus of meer dan een kus, de kinderen zeggen dat ze niet mogen kijken, want dat is niet goed voor de kids, vinden ze hier. Maar een 4 jarige oorlogfilms laten kijken is geen probleem! Omdat ik vroeger het eind nooit mocht zien van Titanic, toen ik klein was, heb ik de kids voor dat het schip zonk maar naar bed gstuurd en ben toen ook maar gaan slapen.
Volgende ochtend toen ze naar de kerk waren heb ik de film afgekeken:) Ik voelde me ook wel goed, dus had lekker 3 boterhamme gegeten. Dommmmm! Gelijk weer buikpijn.. 's middags had Ditha heerlijke zachte vis zonder graten voor me, maarja ik kon nauwelijks wat eten dus heb met moeite de helft van de vis op en gezegt dat de rest voor die avond was.
Toen kwam Cornelius, de broer van Tandi, even buurten maar moest gauw weer weg want t ging regenen, en dat kan doorgaan tot diep in de nacht..
Een aantal kinderen gingen 's middags weer naar de kerk, speciaal voor kinderen ofzo. En de kids die wel thuis waren zaten of bij de buren op de playstation of op hun kamer dus ik had het rijk alleen! Ik maar weer een film kijken want ik wist eigenlijk niet wat ik anders moest doen, en nu de kids er niet zijn kan ik onbezorgd en zonder allemaal gegil en geroep om me heen kijken. Helaas kwamen ze na 3 kwartier alweer terug.. Misschein de volgende ochtend verder kijken.
Vanochtend gaat het eindelijk echt een stuk beter met me, nog maar een klein beetje buikpijn, heb het op 2 boterhammen gehouden en ben toen de kids naar school gaan brengen. Nu op internet! Zo hopelijk nog evne film kijken voor de kinders komen, even tijd voor mezelf.

Over het sponseren van beddengoed:
Ik heb 19 lakens gekocht, 1 voor Ditha en 18 voor de kids. Per laken is het gemiddeld: 5,47 euro
Mocht je er 1 willen sponseren dan mag je mij even een mailtje sturen!
Alvast bedankt!

Liefs en kusjes, Lisanne

  • 21 Maart 2011 - 08:57

    W2:

    Lieve Lisanne, je foto's op facebook bekeken. Prachtige kleding bij de bruiloft en vrolijke zwem/waterval foto's. Ook nog een offerfeest met buffels meegemaakt. Buikpijn daarna wel vervelend. Wij sponseren natuurlijk mee aan het beddengoed, mooi afscheidskado. Denken ze iedere nacht voor het slapengaan nog even aan "mamma" Lisanne. X mam

  • 21 Maart 2011 - 09:09

    Floor:

    Hey meis! Heb de foto's gezien, best heftig!!! En wat gaat t snel zeg, dat je al weer bijna weg gaat bij het weeshuis!! Hoe kan ik zo'n laken sponsoren??? Fijn dat t allemaal uiteindelijk gelukt is met je tickets boeken.
    Kijk uit naar je volgende verhaal!
    xxxxx

  • 21 Maart 2011 - 17:53

    Carla:

    Net op tijd weer opgeknapt voor deel twee van je reis. Hoop dat je ons dan net als nu laat meegenieten van alle belevenissen.
    En wat de lakenpakketjes betreft, mooie directe ontwikkelingshulp, daar hou ik van, dus doe graag mee. Geld staat inmiddels op je giro.
    Goed afscheid bij de kindjes op Sulawesie en goede start met het backpack gedeelte.xxCarla

  • 21 Maart 2011 - 21:32

    O&O:

    Lieve Lisanne, voorlopig maar geen buffel meer eten. Je maakt anders wel veel mee. Wij sponseren twee lakens en storten 11,00 euro op je bankrekening. Veel liefs, xxx O&O

  • 22 Maart 2011 - 11:51

    Roxanne:

    fijn dat je het zo leukt heb lieverd! geniet van je laatste tijd bij al die schattige kinders.
    liefs

  • 22 Maart 2011 - 13:13

    Wim:

    Lieve Lisanne, we genieten van je verhalen, leven mee en vinden je erg stoer! al die offers en meteen eten van die beesten...
    Mar was gisteren bij ons, gezellig bijgepraat.
    Mooie foto's op je face book!
    Tot mails,

    XX W

  • 26 Maart 2011 - 17:31

    Oma Tine:

    een mooi verhaal. schrijf mij maar in voor 4 lakens. ik doe dit vanaf mijn eigen computer.kus oma tine

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lisanne

Actief sinds 14 Dec. 2010
Verslag gelezen: 423
Totaal aantal bezoekers 28079

Voorgaande reizen:

11 Februari 2011 - 15 Juli 2011

Vrijwilligerswerk & Backpacken in Indonesië

Landen bezocht: