Jarig en mn visum regelen
Door: LisanneinIndonesie
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
16 April 2011 | Indonesië, Pangururan
Ik was gebleven bij mn verjaardag vieren. Na het douchen gingen kim en ik wat rondlopen en souvenir winkeltjes bekijken en hebben we allebei een super leuke tas gekocht! Daarna zowaar een cocktail gedronken. Dry Ginn met verse ananassap! Heerlijk, maar wel sterk zeg. We merkten heel erg dat we er absoluut niet meer aan gewend zijn. Daarna wat gaan eten, heerlijke pasta carbonara. Mammie!
Kim was op de boot naar Tuktuk 2 Indo jongens tegengekomen en die wisten wel waar we een leuk feestje konden bouwen. Dus wij ze bellen, kwamen ons natuurlijk ophalen met de scooter. En we hadden allebei een jurkje/rokje aan, dus op de vrouw Indo manier achterop. Help! Gelukkig was het maar 2 minuten rijden. Bij dat cafeetje zaten nog een braziliaan, belg, duits meisje en een nederlands koppel. Dus dat was gezellig. Daarna naar een ander cafe gegaan en daar een feestje gebouwd. Om 12 uur werd ik door papa en mama bebeld! Even gekletst, was leuk alleen niet helemaal goed te verstraan door de muziek maarja. Om half 2 ging t cafe alleen dicht, beetje jammer, dus toen gingen we bij ons hotel aan het meer zitten met de braziliaan, belg en het duitse meisje. Nog even gezellig gekletst en toen maar gaan slapen.
De volgende dag zijn Kim en ik van Tuktuk naar Tomok gelopen, ongeveer 4 a 5 km door de hitte. Was net te doen. In tomok nog even wat souvenirs gekocht en naar het aapje gegaan. Een aapje in een hokje aan een ketting. En die hebben we koekjes gegeven. Maar het is nogal een zakkenroller dus we mochten niks in onze zakken hebben. Hij ging zelfs in mn shirtje kijken! haha en daarna wilde hij mn speldje uit mn haar halen. Was erg grappig!
toen met de bus terug naar Pangururan waar het weeshuis is. Daar kreeg ik een taart met mn naam erop! En ze gingen allemaal voor me zingen, met gitaar erbij, echt een kwartier ofzo! Heeel leuk. De cake is heeel lekker, alleen de room erop smaakt echt enorm naar bubbelgum, dat is wat minder, maar hij was alsnog wel lekker! Kim had ook nog een kaart voor me gemaakt met allemaal foto's erop! Het was een aparte maar hele leuke verjaarjdag.
's avonds bedacht ik dat het wel leuk zou zijn als ik hier nog wat langer kon blijven, dus toen ging ik Sylvie mailen, de eigenaar van dit weeshuis, en het mocht! Dus ik gauw een ticket boeken om weer van makassar naar medan te gaan.
De volgende ochtend ging ik heerlijk 6 uur in de taxi naar Medan. Toen ik daar aankwam werd ik opgehaald door Goldie, Esra en mama Esra en gingen we met zn 4e naar een spa. Heeeerlijk! Lekker een massage, steaming, scrub en daarna een body masker en aan het eind een WARM bad en een warme douche! Een echte warme douche! Waaauuuw. De massage was echt heel lekker, maar die warme douche was echt het beste!
Daarna weer bij Goldie geslapen, de volgende ochtend vroeg naar Jakarta vliegen en van Jakarta naar Makassar. Ging allemaal goed. In makassar naar een hostel. Daar had ik een kamer met een frans meisje. Was gezellig en we hebben samen gegeten.
Volgende ochtend met een gezamelijke taxi naar Parepare. Ik dach dat ik wel een stoel voor mij alleen zou hebben. Nee hoor, lekker met 4 volwassenen en een kindje op 3 stoelen gepropt. Geen beenruimte en geen hoofdsteun!Heerlijk voor 4 uur. Niet echt chill dus, maarja zo gaat dat hier.
In Parepare was Manaek ook, toen samen mn visum verlengd, en ik kreeg wonder boven wonder mn paspoort gelijk mee! (omdat mn visum de volgende dag verliep haha) Daarna met Manaek naar Rantepao om de kinderen in het huis daar te zien!
Nog lekker 5 uur in de taxi, dit keer zat ik voorin, had beenruimte!! alleen geen hoofdsteun, maarja je kan ook niet alles hebben he!
Rond 10u kwamen we aan en er waren nog wat meiden wakker want de basisschool had vakantie. Ze waren helemaal verbaasd en echt suuuper blij om me te zien! De andere meiden wakker gemaakt en gezegd dat ik er was. Een groot feest.
De volgende ochtend als vanouds opgestaan en ontbeten me de kids, Naldi, Irma en Irta naar school gebracht, die hadden geen vrij. En toen met de andere kinderen verjaardagsmutsen gemaakt want eind van de dag gingen we Naldi, Dian en mijn verjaardag vieren!
Natuurlijk wilden alle andere kinderen ook een muts, dus ik mocht lekker knutselen.
Een verjaardag vieren gaat daar ietsje anders. Wij 3e moesten aan tafel zitten en de rest kwam in polonaise met de taart als eerste om ons heen lopen op muziek. Daarna moesten we de kaarsjes uiblazen en met zn 3e de taart snijden, nouja dat werd voor de foto even met zn 3e het mes vast houden en het echte werk mocht ik doen. De cake was weer heel lekker, en de room wat minder. Dit keer met watermeloen smaak.. interessant. Maar het was echt heel leuk. Alsof ik weer thuis was. Dit is mijn thuis in Indonesie.
De volgende dag weer de kids naar school gebracht, en met de kinderen die vrij waren naar Rantepao gegaan. Daar een beetje rondgekeken en toen ijsjes gekocht, hadden ze nog van me tegoed. Toen heeel snel met de bemo terug naar t huis en wachten tot de rest thuis was.
Toen we terugkwamen was Rias terug van een paar dagen bij familie. Hij was helemaal blij om me te zien, helemaal aan het glunderen, echt geweldig! Even later kwamen ook Kevin en Niel terug. Ook helemaal verbaasd en blij. Toen zijn we maar jisjes gaan eten want we wisten niet hoe laat Pali en Tandi terug zouden komen.
Die kwamen even later ook thuis. Helemaal heerlijk al mn kinderen weer te zien.
Helaas moest ik de volgende ochtend alweer weg.. OM 9u 's ochtends 9 uur met de bus. Had gelukkig 2 stoelen voor mij alleen in dit was een enorm luxe bus, even duur als de heenweg dus top!
Toen ik in Makassar aankwam moest ik met een bemo naar mn hostel. Ik vragen aan eentje, ga je de goede kant op, jaja prima stap maar in. Okee top. Nou ging hij dus niet geod! na een half uur er maar weer uit, niet betaald want hij was niet goed, en toen met een ander die heeft me naar een becak begracht en de becak heeft me naar mn hostel gebracht. Poepoe, is wel moeilijk zeg.. Nou eindelijk in t hostel, maar gelijk wat gaan eten, heerlijke zalm en toen gaan slapen want mn wekker ging de volgende ochtend om 03.30u!
Volgende ochtend om 4u achter op de scooter naar het vliegveld. Om 6u ging mn vlucht naar Jakarta. Ging allemaal goed.
Op Jakarta kon ik (volgens het immigratiebureau in Medan) een stempel halen waardoor mn visum weer voor 2 maanden zou zijn!! Dus ik naar de immigratiedienst op het vliegveld. vragen vragen vragen, Kan niet! Arrrggggggg. Heeeel kut. Nu moet ik dus elke maand terug naar Sulawesi vliegen daar ongeveer een week blijven omdat ze mn paspoort kunnen inpikken om mn visum te verlengen. Kost me dus bakken met geld en tijd! Dus ik ga uitzoeken of dat niet anders kan.
Dus ik was een beetje chagerijnig, ga weer naar t goed terminal. 3 keer door de douane 1000x gescanned. Wil ik naar mn gate lopen, ben ik in terminal A en moet ik in B zijn! Stom van mij, maar ook niemand die dat heeft gemerkt en ik ben gewoon overal doorheen gekomen. Ik mag ook altijd een fles drinken meenemen, komt gewono door de douane, vind ik wel aardig van ze! haha.
Nou ik dus weer naar B. Toen maar een uber duur tijdschrijft gekocht (7 euro!!) en een boek omdat ik toch wat moest doen met die 4 uur die ik moest wachten op mn volgende vlucht.
Werd natuurlijk 4 en een half uur want hij was niet optijd. Eindelijk in t vliegtuig, hehe. In Medan zou ik opgehaald worden door de taxi die me dan ook gelijk naar pangururan brengt. Nou de taxi ws er nog niet dus na 100x bllen hadden ze me eindelijk gevonden. Toen lekker zitten en hopen te kunnen slapen. Het eerste stuk waar we normal 3u over doen deden we 4u over! Daarna gegeten, en toe was de band lek. En een reserve band doen ze niet aan in Indoland, dus die moest geplakt worden. Een uur later gingen we dan eindelijk weer verder. Toen heb ik mn stoel maar plat gelegd want het was al 22.00u en we moesten nog 3 uur rijden. Toen heerlijk 3 kwartier geslapen omadt daar de weg goed was, en toen weer heerlijk wakker geworden van al het gebonk en gehobbel. Normaal rijden ze heel voorzichtig over de gaten in de weg, maar deze chauffeur had er denk ik geen zin meer in want hij reed echt als een gek overal overheen! Toen was ik einnndeelijk om half 1 bij het weeshuis. Gelijk gaan slapen, was kapot!
Vanochtend lekker met Kim een filmpje gekeken, echt een hele zielige maar mooie film, ook voor jou leuk broer: Seven Pounds. Het begin is een beetje onduidelijk maar an het eind begrijp je het helemaal. Kijken dus!!
De kinderen allemaal uit school dus misschien kan ik wat gitaarles krijgen.
Liefs en kusjes!
-
16 April 2011 - 08:23
Maaike:
Hey zusje!
Wat vervelend dat je elke maand terug moet naar Sulawesi zeg! Dat moet vast anders kunnen.
Fijn dat je lekker bij Kim in het weeshuis kan slapen. Lijkt me een stuk gezelliger dan in je uppie ergens.
Heb je nog gitaarles gehad??
xxxx -
16 April 2011 - 10:43
W2:
Hoi lieverd,
Geniet maar even van de goede zorgen van Kim en zoek goed uit hoe je die visum ellende kunt beperken.
Xx W2 -
16 April 2011 - 15:29
Corry Van L.:
Hoi Lisanne,
jeetje wat maak je veel mee. Je bent in no time een echte avonturierster geworden. Leuk om te lezen.
Blijf genieten. Veel liefs,
Corry -
17 April 2011 - 07:41
Carla:
Hoi Lisanne, Al dat visum-gedoe is geldklopperij, zonde van je tijd. Misschien moet je met wat flapjes zwaaien.
Hier is de lente echt aangebroken en dan....ja, zijn je opa en oma weer de hort op met de caravan. Verschil moet er wezen. Kus en genieten maar,Carla -
18 April 2011 - 20:06
Floor:
Kusjes :-) -
23 April 2011 - 11:34
Marian (moeder Kim):
Hallo Lisanne,
Ik las op Kim haar reisverslag dat jou moeder ook een berichtje had achtergelaten, en o.a. zei ze dat jij ook een leuk verslag van jullie jungletour had geschreven. Dus dat wilde ik ook even lezen natuurlijk.
Ik merk wel dat het een hele leuke maar ook hele spannende ervaring is geweest.
Leuk dat jullie nu wat langer met elkaar kunnen optrekken. Wel vervelend voor jou dat je steeds heen en weer moet reizien voor je visum. Ik hoop dat je hier een andere oplossing voor vinden kan.
Nog gefeliciteerd met je verjaardag trouwens. Zo te horen heb je het wel leuk gehad. Het is natuurlijk heel anders dan thuis, maar ook deze ervaring neem je weer mee.
Hoe gaat het nu met je been? Weer een beetje opgeknapt hoop ik?
Nog veel plezier in Pangururan.
Groetjes, Marian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley